Auteur: jan de Melker

We gaan beginnen!!!!!

door jan de Melker, geplaatst in Concertaankondigingen, Overig nieuws

De scholen zijn weer begonnen en ook voor het “Mingd koar” zit het “zomerreces” er bijna op.
Op dinsdag 3 september zal onze eerste repetitie plaats vinden.
We gaan oefenen voor “Famylje en Freonen” op 12 november.
Daarnaast is er nieuw repertoire voor ons concert medio april in Engeland en een maand later in Grou.
In 2020 is het 75 jaar geleden dat Nederland werd bevrijd.
Baukje Wytsma schreef hiervoor speciaal voor het “Mingd koar” een indrukwekkend gedicht en Sipke Hoekstra heeft de tekst op muziek gezet.
Zing je graag en heb je belangstelling, kom dan langs op de open repetitieavond van 10 september aanstaande.

Wiegala

door jan de Melker, geplaatst in Overig nieuws

* Ik heb twee dochters… De oudste – als kind vol in beweging – Nieuwsgierig ‘naar buiten gericht’ Als kind wilde ze altijd graag voorgelezen worden als ik haar naar bed bracht. De jongste – als kind vol in beweging- maar ook knutselend en rondscharrelend met knuffels en meer ‘omgevingsgericht’. Hield van zingen, van muziek. Als kind wilde ze het liefst dat ik liedjes zong als ik haar naar bed bracht.

* Ik heb twee kleindochters… De oudste – vol in beweging – leergierig, ‘naar buiten gericht’. Gèk op turnen, turnt op hoog niveau. Als ik oppas wil ze graag dat ik haar voorlees. De jongste – vol in beweging – is ook leergierig. Zingt eindeloos terwijl ze rondscharrelt met haar knuffels, is ‘omgevingsgericht’…Als ik oppas wil ze graag dat ik liedjes zing als ik haar naar bed breng…

Herhaalt het leven zich? Nee, er is iets gebeurd…

Het lied ‘Wiegala’ vind ik zó prachtig. Ik beslis om het eens te zingen als ik de jongste kleindochter naar bed breng. De muziek en tekst neem ik mee als het weer zo ver is. Beide kleindochters na het eten naar boven. Het vaste ritueel… Beiden wassen, tanden poetsen, in de pyjama. De oudste van 6 nestelt zich in haar bed en pakt haar lievelingsboek. ‘Oma, strakjes hier uit voorlezen, já?’ ‘Goed, lieverd, zal ik doen’..

Eerst de jongste van 4. Zij stapt op haar bed, verzamelt al haar knuffels om zich heen en gaat er eens lekker voor liggen. Haar dekbed om zich heen drukkend, want oma gaat zingen. Ze weet al welke ze wil horen. Ze heeft zo haar eigen top 3 en die doe ik natúúrlijk! Als ik klaar ben zeg ik dat ik een nieuw liedje heb. Een liedje van een ander land, van een mevrouw van lang geleden… ‘Nog ouder dan jij dan, oma? Is ze dan al dood?’ Als ik dat bevestig zegt ze, wat nadenkend: ‘Dan kunnen haar kinderen haar liedjes niet meer horen’. ‘Nee’, zeg ik. ‘Dat is zo’. Er volgt een klein simpel van haar standpunt bekeken gesprekje over leven en dood. Dan mag ik zingen, natuurlijk wel eerst verteld hebbend waar het liedje over gaat..

Als het uit is blijft het stil. Dan vraagt ze met zachte stem: ‘Nog een keertje oma?’ Ik zing het nog een keer. Weer blijft het stil. En wèèr haar stemmetje: ‘Nog één keertje?’ En ik zing het nóg een keertje. Ze ligt heel rustig, heel stil. Dan klinkt er opeens uit de slaapkamer van de andere kleindochter: ‘Oma, zing je dat liedje ook voor mij?’ Dat beloof ik.

Ik knuffel de jongste en wens haar goede nacht en loop de andere slaapkamer in waar het leesboek aan de kant ligt… en zing ook daar ‘Wiegala’, ook 3 keer. Voorlezen hoeft niet meer.. Er volgt een nadenkend gesprek over het lied. Oudste kleindochter van 6 voelt dat het een bijzonder lied is.‘Alsof het een troostlied is, oma’ (…) Ik zwijg. Het raakt me dat ze het zo voelt… Ik hoop dat de kinderen voor wie Ilse Weber het zong, het ook als troostend hebben mogen ervaren. Vast wel. Als een lied zóveel tijd kan overbruggen en kinderen van nu kan beroeren, dan is het geen gewoon lied, maar een ‘bruggenbouwer’, een ‘verbinder’.

‘Wiegala’ is een vast onderdeel geworden van het naar bed breng ritueel als ik oppas… Ook bij de oudste. Het voorlezen doen papa of mama wel. Als oma komt, komt het lied ‘Wiegala’ ook..

Tot nu toe elke keer…

Ina Bezuijen

‘Songlines’ uit het verleden. Theresienstadt – Ilse Weber

door jan de Melker, geplaatst in Concertaankondigingen

Soms is het zo, raakt muziek uit het verleden je intens. Zing je met een brok in je keel omdat je weet wat voor impact een daad, een gedachte, gedachtegoed van één persoon of groep de ander in het verleden heeft gebracht, kan brengen. Zó verwoestend…

De liederen van Ilse Weber hebben een andere kracht, haar teksten verbinden het verleden met onze toekomst. Elk jaar staan we daar weer bij stil. Haar liederen maken mij ook stil. Laten me peinzend naar de horizon kijken. Waar ligt mijn kinderlijke ‘onschuld’? Waar is mijn grens van ‘onwetendheid? Wil ik wel om mij heen zien?

Het leven doet zich altijd weer herbeleven. Soms duwt het zich dwingend onze wereld in. Horen we keuzes te maken, horen we zeker verantwoordelijkheid te dragen. Gelukkig draait het voor velen van ons niet alleen om ons zelf maar zien wij in compassie om naar elkaar. Is in ieder geval de intentie er, al kunnen wij er niet altijd even goed mee omgaan. Ilse Weber heeft haar compassie voor haar medemens nooit uit het oog verloren. Diep respect voor haar inzet. De ‘liedlijnen’ van haar leven ontroeren mij intens, ik ‘raak’ de 3 liedlijnen van Ilse vanaf dat ik ze hoorde dus nooit meer ‘kwijt’….

Bijdrage 4 mei-herdenking met liederen van Ilse Weber

door jan de Melker, geplaatst in Concertaankondigingen

Weber schreef al op 14-jarige leeftijd Joodse kindersprookjes of kleine toneelstukken voor kinderen. Die werden in verschillende Duitse, Tsjechische, Oostenrijkse en Zwitserse dagbladen gepubliceerd. In 1930 huwde zij Willi Weber. Ilse Weber produceerde voor Radio Praag programma’s. Het leven van haar oudste zoon heeft zij samen met haar echtgenoot gered, door hem met een zogenoemd Kindertransport naar Zweden te brengen. Op 6 februari 1942 werd zij van Praag naar het Concentratiekamp Theresienstadt gedeporteerd. Daar werkte zij als ziekenverpleegster in de kinderafdeling van het ziekenhuis. In deze tijd schreef zij ook verdere werken en componeerde liedjes. Enkele daarvan zullen wij tijdens de 4 mei herdenking ten gehore brengen. Ilse Weber werd later naar Auschwitz gebracht en werd daar op 6 oktober 1944, samen met haar jongere zoon Tommy, door de nazi’s vermoord.

Reis naar Engeland in april 2020

door jan de Melker, geplaatst in Concertaankondigingen

Het is nog ver weg, maar we zijn nu al bezig met de organisatie van een reisje naar Kent in Engeland van 16 tot en met 19 april 2020. Wij gaan daar samen met het Wealden Consort een concert geven in een van de mooie Kathedralen die daar te vinden zijn. Dit alles op uitnodiging van Cor Taekema, oud-Grouster en dirigent van het Wealden Consort. Voor degenen die graag willen zingen en zich bij ons koor aansluiten een prachtige gelegenheid om ons op deze reis te vergezellen. Wij houden u op de hoogte van een verdere invulling van het programma.